شخص باید از امام پیروى نماید

«1239»

313.وَ قَالَ (علیه السلام) :لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ وَ قَدْ أَشَارَ عَلَيْهِ فِی شَيْ ءٍ لَمْ يُوَافِقْ رَأْيَهُ لَكَ أَنْ تُشِیرَ عَلَيَّ وَ أَرَى فَإِنْ عَصَيْتُكَ فَأَطِعْنِی.

ص1239

امام علیه السّلام بعبد اللّه ابن عبّاس هنگامی كه آن حضرت را راهنمائى مى نمود به چیزى كه موافق اندیشه آن بزرگوار نبود (در اینكه شخص باید از امام پیروى نماید) فرمود: 1-بر تو است كه (از راه مشورت) مرا راهنمائى كنى و من مصلحت و اندیشه خود را در آن مى نگرم پس هر گاه ترا (بسبب علم به نادرستى آنچه مصلحت میدانى) پیروى نكردم تو مرا پیروى كن (چون من بمصالح و مفاسد هر كارى از دیگران داناترم و اندیشه ام خطاء و اشتباه نمى كند. گفته اند: هنگامیكه حضرت در ظاهر بخلافت رسید ابن عبّاس مصلحت در آن دید كه امام علیه السّلام براى دل بدست آوردن حكومت شام را به معاویه و بصره را به طلحه و كوفه را به زبیر واگزارد و آن بزرگوار راضى نشد و فرمود: پناه مى برم بخدا كه دین را براى دنیاى دیگرى تباه سازم، پس از آن سخن بالا را گوشزد نمود).